ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΠΑΝΤΑΖΗ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ - ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ
Εδώ και 6 χρόνια η χώρα
βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση ευρυνόμενης οικονομικής δυσκαμψίας και κατά
επέκταση κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Η μεσαία τάξη καταστρέφεται, η
παραγωγική ανασυγκρότηση αναβάλλεται, οι οικονομικοί δείκτες χτυπούν καμπανάκια, όχι μόνο πλέον οικονομικής συρρίκνωσης, αλλά και επισφάλειας της ίδιας της εθνικής
μας κυριαρχίας.
Οι μνημονιακές
κυβερνήσεις εντελώς αποκομμένες από το «λαϊκό αίσθημα», αλλά και από μια
σώφρονα και αποτελεσματική διαχειριστική παρέμβαση, επενδύουν στη πολιτική του «τίποτα».
Οι εντολές που ακολουθούν, βασίζονται σε μια προτεσταντική θεώρηση που
επέβαλλαν οι δανειστές, σύμφωνα με την οποία η χώρα δεν έχει πολίτες, αλλά «απατεώνες»
που αποκρύπτουν κινητές και ακίνητες περιουσίες σε βάρος του Δημοσίου και για
το λόγο αυτό πρέπει να φορολογηθούν αμείλικτα. Η πολιτική έχει μετατραπεί σε ξεγέλασμα
της κοινής γνώμης και όχι σε αποτελεσματική παρέμβαση στο καθημερινό πρόβλημα
που έχει ένα και μόνο στόχο: την άμεση λύση του.
Λόγια, λόγια, λόγια και
αποτέλεσμα μηδέν.
Μηδέν εις το πηλίκον,
μηδέν εις την κοινωνία, μηδέν και για το μέλλον της χώρας.
Πρόσφατα η επιστημονική
υπηρεσία της Ελληνικής Βουλής σε σχετικό πόρισμα της κατέγραψε χωρίς υπεκφυγές
το πρόβλημα. Ατολμία κυβερνητικών παρεμβάσεων στην επίλυση των καθημερινών
προβλημάτων των Ελλήνων πολιτών. Φυσικά δεν χρειαζόταν η επιστημονική υπηρεσία
για να εγγράψει αυτό που ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται καθημερινά. Το κυβερνητικό
τίποτα, στη χώρα με τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στην Ε.Ε. κατά το «μη σωτήριον»
έτος 2014, είναι πλέον πασιδήλως και εκτός συνόρων γνωστό.
ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ
Εκατομμύρια δανειολήπτες
βρίσκονται σε αδιέξοδο και η θεσμική αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού
προβλήματος περιορίζεται μόνο στο Νόμο 3869/2010 (υπερχρεωμένα νοικοκυριά), που
εμφανίζει σημαντικές ατέλειες σε βάρος των δανειοληπτών. Η απουσία ανάλογου
θεσμικού πλαισίου για εμπόρους και επιχειρηματίες, δεν συνιστά απλά ένα θεσμικό κενό, αλλά
καθίσταται πλέον και ύποπτη για το μέλλον της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
Μετά από 2,5 χρόνια
διακυβέρνησης, η κυβέρνηση Σαμαρά έφερε τελικά
στη δημοσιότητα ένα σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος, από έναν υπουργό, που
την ίδια μέρα που το έφερνε στη Βουλή, την ίδια μέρα έφευγε για να πάει σε άλλο
Υπουργείο. Το εν λόγω σχέδιο χαρακτηρίστηκε απογοητευτικό καθώς σε ότι αφορά τα
τραπεζικά δάνεια προβλέπει "σπάσιμο" των ληξιπρόθεσμων στεγαστικών
δανείων σε δύο τμήματα, εκ των οποίων το ένα θα πληρώνεται κανονικά και το
υπόλοιπο – εκείνο που αφορά στην υπερβάλλουσα εμπορική αξία – θα παραπέμπεται
στο μέλλον. Μετά την πάροδο της περιόδου αυτής
θα επανεξετάζεται το δάνειο, βάσει της αξίας του ακινήτου όπως θα έχει
διαμορφωθεί τότε.
Δηλαδή κανένα κούρεμα και στην ουσία καμία ουσιαστική διευκόλυνση των
δανειοληπτών, αφού οι οφειλές μεταφέρονται στην επόμενη γενιά, καθώς οι
τράπεζες διατηρούν τις εμπράγματες εξασφαλίσεις τους.
ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ
Τα προβλήματα για τους χιλιάδες
ασφαλισμένους, εκτός από το ότι τοποθετούν εκατομμύρια πολίτες εκτός του
Εθνικού Συστήματος Υγείας και τους τοποθετούν αντίθετα ως κατηγορούμενους στις αίθουσες
των δικαστηρίων, αντί να έχουν επιλυθεί, σύρονται σε ένα αέναο γαϊτανάκι
κυβερνητικής υποκρισίας. Μετά από 2,5 χρόνια διακυβέρνησης, η κυβέρνηση Σαμαρά έφερε τελικά στη
δημοσιότητα ένα σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος που αντί να παρεμβαίνει
ενεργά στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, στη διαγραφή των προσαυξήσεων,
στην ισχυρή επιμήκυνση της αποπληρωμής κυρίως των μεγάλων οφειλών, αντίθετα
προβλέπει μια αποπληρωμή που ελάχιστοι ασφαλισμένοι θα μπορέσουν να τηρήσουν.
ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ
Οι ίδιες ρυθμίσεις και
για τους φορολογικά ληξιπρόθεσμους. Οι οικονομικοί εγκέφαλοι των αντίστοιχων
Υπουργείων που διαβουλεύθηκαν τις σχετικές λύσεις, δεν έχουν διαπιστώσει ακόμα ότι
συν το χρόνο οι φορολογικά μη ενήμεροι πολίτες αυξάνονται καθώς τα φορολογικά
βάρη έχουν φθάσει πλέον στο ταβάνι. Τα τελευταία χρόνια γίναμε σχεδόν όλοι φορολογικά
μη ενήμεροι και με την πολιτική που ακολουθείται τα επόμενα χρόνια θα γίνουμε όλοι και φορολογικά ελεγχόμενοι. Όποιος τα επόμενα χρόνια θα καταφέρνει να παίρνει
φορολογική ενημερότητα θα κερδίζει και το JOKER!
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
Ενώ η ελληνική ύπαιθρος υποβαθμίζεται
όλο και περισσότερο, ενώ η οικοδομική δραστηριότητα που στο κύκλο εργασιών της συγκεντρώνει
τουλάχιστον 500 επαγγέλματα έχει φθάσει υπό το μηδέν, ενώ η αγροτική παραγωγή
παλεύει με νύχια και με δόντια να αντέξει, ενώ η βιοτεχνική δομή της χώρας «ξενιτεύεται», η κυβέρνηση πανηγυρίζει μόνο με την αύξηση του τουρισμού και διατυμπανίζει το λιγότερο
κράτος πουλώντας τα πάντα!
Καμία νομοθετική
παρέμβαση για την αύξηση της ρευστότητας, της μείωσης των πρώτων υλών και του
κόστους ενέργειας, της γραφειοκρατικής απεμπλοκής, της φορολογικής λαίλαπας. Οι
ωραίες λέξεις περί βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, της ενίσχυσης της παραγωγικότητας
και της διεύρυνσης της ανάπτυξης, λέγονται απλά για να αναπαράγουν τους
γνωστούς μύθους που τόσο αρέσουν στο κυβερνών πολιτικό σύστημα της χώρας. Η
ακρίβεια διατηρείται, δουλειές δεν ανοίγονται, οι επενδύσεις έχουν γίνει
ανέκδοτο, οι συντάξεις που συντηρούν τα άνεργα μέλη των οικογενειών συρρικνώνονται.
Η πραγματικότητα γίνεται καθημερινά όλο και πιο αδιέξοδη για τον Έλληνα πολίτη,
αλλά παρόλα αυτά κάποιοι εντέχνως θέλουν
να διατηρούν τους μύθους και την απραξία.
Πάντοτε η «καθεστηκυία»
τάξη, σε οποιοδήποτε τομέα της κοινωνικής δράσης και αν λειτουργεί, επιθυμεί να
διατηρεί τα πράγματα σε λιμνάζοντα νερά.
Αρκείται και επιδιώκει με νύχια και με
δόντια στο να μη γίνεται τίποτα. Παραμυθιάζει τους πάντες με επιχειρηματολογία
πέραν των ορίων της λογικής. Χρησιμοποιεί στα επικοινωνιακά της τεχνάσματά λεκτικές
αρλούμπες, περί δήθεν γνώσης και εμπειρίας διαχείρισης των σχετικών καταστάσεων.
Υποκρύπτει πίσω από την εμπειρία όχι μόνο την απάτη, αλλά και τον πιο ύπουλο
φασισμό. Απωθεί στην πραγματικότητα τη καθαρότητα της σκέψης, τη διαφάνεια και
την ουσιώδη παράθεση των επιχειρημάτων, για να διατηρεί το αναχρονιστικό, το μίζερο
και το ανύπαρκτο που την βολεύει.
Η πραγματική
γενεσιουργός αιτία της δημιουργίας, αλλά και της διατήρησης της κοινωνικής κρίσης,
δε βρίσκεται μόνο σε οικονομικές παραμέτρους αλλά εδράζεται και σε νοοτροπίες,
σε συμφέροντα και σε κεκτημένα. Εάν ο πόλεμος είναι η διπλωματία με άλλα μέσα
κατά Κλαούσεβιτς, η κρίση είναι η διατήρηση και ενίσχυση των κεκτημένων ως
αντίβαρο σε μια κοινωνία που θέλει και πρέπει να αλλάξει.
Κάποιοι δεν το θέλουν
αυτό με τίποτα.
Σε όλους τους τομείς.
Γι’ αυτό και πρέπει να
χτυπήσουν την αξιοπρέπεια.
Να διαλύσουν το ηθικό
των κοινωνιών.
Να υποβαθμίσουν την κοινωνία.
Να φοβίσουν τον Έλληνα πολίτη.
Και αυτοί οι άνθρωποι δεν
έχουν ιδεολογία.
Δεν ανήκουν σε ένα μόνο
στρατόπεδο.
Βρίσκονται παντού, ακόμα
και αν υποκριτικά θέλουν να εμφανίζονται ως θιασώτες μιας καλύτερης κοινωνίας.
Ο Στάθης Πανταζής
είναι μέλος της
Π.Γ. της Σοσιαλιστικής Τάσης του ΣΥΡΙΖΑ
και
υπεύθυνος Τύπου και Επικοινωνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου