ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΠΑΤΡΙΣ"
Μια συνέντευξη με το διαπρεπή
νομικό Δημήτρη Μητρόπουλο για τις πολιτικό γίγνεσθαι στη χώρα μας παρουσιάζει
πάντα εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Γιατί με τον τεκμηριωμένο και συνδυαστικό πολιτικό
του λόγο έχει την ευχέρεια να αναλύει τα δεδομένα της σημερινής πραγματικότητας
που οδηγούν σε σοβαρές πολιτικές εξελίξεις.
Μιλώντας στην εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» ο
κ. Μητρόπουλος επιχειρηματολογεί κατά όσων υποστηρίζουν ότι έκλεισε ο κύκλος
των μεγάλων κομμάτων, επισημαίνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργήσει τις βάσεις
ενός μεγάλου κόμματος καθώς εκφράζει την ταξική ενότητα διαφορετικών λαικών
στρωμάτων. Θεωρεί ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη
μόνη αναγκαία και εφικτή λύση σε αυτή τη συγκυρία, διευκρινίζοντας πάντως
ότι η αυτοδυμαμία στις εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός. Όσον αφορά τη δική του
συμμετοχή στις προσεχείς εκλογές ο κ. Μητρόπουλος αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι
δηλώσει «παρών», όταν θα «ανοίξουν» οι εσωκομματικές διαδικασίες στο ΣΥΡΙΖΑ.
«Όλοι οι Ηλείοι γνωρίζουν ότι ο αδελφός μου Αλέξης κι εγώ δεν φοβόμαστε να
συγκρουόμαστε για τις αρχές, τις αξίες και τις ιδέες μας, μην υπολογίζοντας το
προσωπικό μας κόστος, ούτε τις θέσεις εξουσίας.», τόνισε χαρακτηριστικά.
-Κύριε Μητρόπουλε, πέρασε η εποχή των μεγάλων
κομμάτων, όπως ισχυρίζονται όλοι σχεδόν οι συστημικοί δημοσιολόγοι;
Κάνουν μεγάλο λάθος είτε από άγνοια
είτε από σκοπιμότητα. Ο συλλογισμός τους βασίζεται σε υπερταξικές-ιδεαλιστικές
κατασκευές που συντηρούν μια «εικονική» πραγματικότητα.
Οι δημοσιολόγοι αυτοί, όντας
συστημικοί παράγοντες ποδηγέτησης της κοινής γνώμης, βασίζουν την άποψή τους
επί του πραγματικού γεγονότος της διάλυσης των πολυσυλλεκτικών κομμάτων από την
εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών.
Αγνοούν όμως τη διαλεκτική μέθοδο
ανάλυσης των οικονομικών και κοινωνικών φαινομένων. Γιατί, η μεταβατική
περίοδος αποσάθρωσης του παλαιού δικομματικού συστήματος (και όχι μόνον) οδηγεί
στη συγκρότηση μιας νέας μεγάλης λαϊκής συνένωσης και συστράτευσης, με στέρεα
ταξικά, οικονομικά, εισοδηματικά κριτήρια. Παρόμοια ενοποίηση δεν έχει γνωρίσει
η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.
Βλέπετε δηλαδή να διαμορφώνεται ένα μέτωπο από όλες
τις δοκιμαζόμενες κοινωνικές τάξεις;
Η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών
αδυνατεί να αναπαράγει το επίπεδο διαβίωσης εξαιτίας των εφαρμοζομένων
ευρωπαϊκών και μνημονιακών πολιτικών. Οι περισσότεροι μάλιστα Ηλείοι αγρότες
μάς λένε καθημερινά ότι δεν μπορούν να «τα βγάλουν πέρα» ούτε με τα συνήθη
έξοδα καλλιέργειας, αφού όλα τα πρωτογενή και δευτερογενή υλικά της γεωργίας
(προϊόντα συνήθως εισαγωγής), μετά το κλείσιμο και την καταστροφή των
συνεταιριστικών δομών και εργοστασίων, έχουν πάει στα ύψη.
Τα μεγάλα στρώματα των μικρομεσαίων
αποσυντίθενται, διαλύονται, καταρρέουν. Παραδοσιακοί έμποροι, επαγγελματίες,
επιτηδευματίες, τεχνίτες και αυτοαπασχολούμενοι μεταπίπτουν στην κατηγορία των
μακροχρόνια ανέργων. Οι υπάλληλοι του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και των ΔΕΚΟ
απολύονται ή βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται πάνω από 40%. Στον Ιδιωτικό
Τομέα η μισθωτή εργασία περνά μεγάλη δοκιμασία. Η ανεργία (κυρίως των νέων)
είναι στα ύψη. Οι ελάχιστες προσφερόμενες θέσεις εργασίας είναι ευέλικτες,
μερικές, εκ περιτροπής, άτυπες, ανασφάλιστες. Όσες μικρομεσαίες και μεγάλες
επιχειρήσεις απέμειναν, προσφέρουν θέσεις εργασίας με αμοιβές κάτω του ορίου
της φτώχειας. Οι προικισμένοι με πολλά τυπικά και ουσιαστικά προσόντα νέοι μας
παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς, μεταφέροντας τις πιστώσεις της εκπαίδευσης του
κράτους και των γονιών τους, αλλά και τις επιστημονικές τους γνώσεις, σε ξένες
οικονομίες. Οι περισσότεροι μικρο-ιδιοκτήτες και μικρο-αστοί αδυνατούν να
συντηρήσουν τα οικογενειακά ακίνητα λόγω της φορολογικής αφαίμαξης. Η «ρήτρα
της ανταγωνιστικής υποτίμησης προς τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης» (ν.4046/2012,
σελ.713) διαπερνά όλες τις αξίες, όλα τα περιουσιακά στοιχεία, όλες τις
αμοιβές, όλες τις παροχές του Κοινωνικού Κράτους.
Η ενοποίηση λοιπόν στη βάση της ίδιας
ταξικής πραγματικότητας (με τις διαφορετικές βέβαια καταγωγές αλλά την ίδια
κοινή μοίρα) είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Και πως θα εκφραστεί πολιτικά αυτή η νέα
«ταξική πραγματικότητα»;
Η βίαιη αυτή αναδιάρθρωση των
οικονομικών-παραγωγικών σχέσεων και η συνάρθρωση των συντελεστών της παραγωγής
σύμφωνα με το πρόγραμμα της Τριαρχίας των δανειστών, δημιουργούν την κοινωνική
βάση-ύλη της ενοποιητικής πολιτικής έκφρασης στο πολιτικό εποικοδόμημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με επιτυχημένες κινήσεις
της ηγεσίας (σχηματισμός του ψηφοδελτίου «ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ»
υπό τον Αλέξη Μητρόπουλο για τις Περιφερειακές Εκλογές στο Νομό Αττικής το
2010, προσχώρηση των στελεχών της ΕΝΥΠΕΚΚ, του «Νέου Αγωνιστή» και άλλων
αυτόνομων προσώπων-συμβόλων του ριζοσπαστικού σοσιαλιστικού χώρου, στήριξη των
Κινημάτων και κυρίως του «Κινήματος των Αγανακτισμένων» στις πλατείες), βρήκε
τον δρόμο της συνεννόησης με αυτή τη νέα ταξική πλειοψηφία. Γι’ αυτό θα εκφράσει
όλη αυτή τη λαϊκή ενότητα ως το μόνο νέο μεγάλο κόμμα. Επομένως, τα μεγάλα
κόμματα επανέρχονται, αλλά με σταθερότερη ταξική ενότητα, πράγμα πολύ
ευεργετικό για τον λαό και τον τόπο.
Δηλαδή προβλέπετε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία του
ΣΥΡΙΖΑ;
Η λέξη «αυτοδυναμία» έχει πολλαπλώς
αρνητική φόρτιση επειδή παραπέμπει αφενός μεν σε στενά μονοκομματικές
κυβερνήσεις και αφετέρου διαχέει μιαν αλαζονική νοοτροπία «μοναδικής
ορθότητας». Καλύτερα να μιλάμε για μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα παρέχει
τα αναγκαία περιθώρια πολιτικής αυτονομίας, γιατί το έργο της νέας Βουλής και
της κυβέρνησης θα είναι τιτάνιο. Με δεδομένο το ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο
των 500 και πλέον νόμων και των «σιδερένιων» δημοσιονομικών κανονισμών που έχει
επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Τεχνοδομή, ισοδυναμεί με θεσμική επανίδρυση της χώρας.
Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διακηρύξει
-και είναι στην καρδιά της πολιτικής του κουλτούρας- ότι θα σχηματίσει
κυβέρνηση ευρείας κοινωνικής βάσης. Δηλαδή, παρά την κοινοβουλευτική του
πλειοψηφία, θα ζητήσει τη βοήθεια και άλλων συλλογικοτήτων και προσώπων που
αποδέχονται πλήρως το πρόγραμμά του και είναι πρόθυμοι να συμβάλλουν στην
εφαρμογή του. Αυτό θα επιταχύνει την απρόσκοπτη κατάργηση των μνημονιακών
εφαρμοστικών νόμων και θα δώσει μεγάλη κοινωνική και πολιτική δυναμική στο
παλλαϊκό αίτημα για επαναδιαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης πάνω στους
άξονες που παρέχει η διεθνής εμπειρία και κυρίως η Συμφωνία του Λονδίνου το
1953 για τη Γερμανία.
Παράλληλα πρέπει να αρχίσει, σύμφωνα
με το πρόγραμμα που εξαγγέλθηκε στη ΔΕΘ, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της
ανθρωπιστικής κρίσης, η επανάκτηση της εργασίας, η γενικευμένη νέα «Σεισάχθεια»
με πολλούς και ιεραρχημένους τρόπους, η ανασυγκρότηση της οικονομίας.
Επομένως, η κοινοβουλευτική
πλειοψηφία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το αναγκαίο μέσο επανάκτησης της εθνικής
και λαϊκής κυριαρχίας και απόσβεσης των κινδύνων από όποιους κλυδωνισμούς θα
προξενούσε η στήριξη μιας κυβέρνησης μειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ με ψήφο ανοχής ή
κατά περίπτωση συμπόρευσης από άλλες παραμνημονιακές ή όχι πολιτικές δυνάμεις.
Για πρώτη φορά στη μεταπολεμική
ιστορία της χώρας παρουσιάζεται τόσο αδήριτη η ανάγκη ύπαρξης μιας συνεκτικής
και αποφασισμένης αντιμνημονιακής κυβερνητικής πλειοψηφίας. Με δεδομένη τη
διακηρυγμένη στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων, ο δρόμος της κοινοβουλευτικής
πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ φαντάζει όλο και περισσότερο στα μάτια του ελληνικού
λαού ως η μόνη αναγκαία και εφικτή λύση στην συγκυρία.
Κύριε Μητρόπουλε, θα μετέχετε στις προσεχείς εκλογές;
Η «Σοσιαλιστική Τάση» (της άτυπης
Εκτελεστικής Γραμματείας της οποίας είμαι μέλος) λειτουργεί ως ρεύμα ιδεών στα
πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ, όπως προβλέπει το καταστατικό του, έχοντας διατυπώσει και
συγκεκριμένες απόψεις για όλα τα ζητήματα που συνέβαλαν στην εκπόνηση του
κοινού προγράμματος.
Όταν «ανοίξει» η σχετική διαδικασία
με απόφαση της ΚΕ και τη σχετική εγκύκλιο της ΠΓ, η Σοσιαλιστική Τάση θα
προτείνει στις Περιφερειακές Οργανώσεις και στην ηγεσία του κόμματος,
συγκεκριμένα πρόσωπα ευρείας κοινωνικής αποδοχής προκειμένου να κριθούν και επιλεγούν,
σύμφωνα με τις καταστατικές διαδικασίες.
Πάντως μεταξύ των κριτηρίων επιλογής
και επειδή η νέα Βουλή θα έχει ιδιαίτερα απαιτητική αποστολή, οι υποψήφιοι
βουλευτές πρέπει να έχουν τα υποκειμενικά και αντικειμενικά προσόντα για να
ανταποκριθούν στον ρόλο τους, καθώς και τη δύναμη και την κοινωνική και
πολιτική επιρροή, να αναβαθμίσουν την καθημαγμένη Ηλεία μας στον εσωτερικό
καταμερισμό εργασίας και να αξιοποιήσουν τα μεγάλα (αλλά από μακρού χρόνου
αδρανή) συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.
Όλοι άλλωστε οι Ηλείοι γνωρίζουν ότι
ο αδελφός μου Αλέξης κι εγώ δεν φοβόμαστε να συγκρουόμαστε για τις αρχές, τις
αξίες και τις ιδέες μας, μην υπολογίζοντας το προσωπικό μας κόστος, ούτε τις
θέσεις εξουσίας.
Ο Δημήτρης Μητρόπουλος
είναι μέλος της Π.Γ. της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΣΗΣ του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου