ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ

Η  πολιτιστική  κληρονομιά των αρχαίων  ημών  δεν περιορίστηκε  μονό σε γλώσσα και τα πέριξ αυτής. Ιστορίες  ραψωδίες, θετικά  έργα  αλλά  μας  δόθηκε σαν παρακαταθήκη  και κληρονομιά . εκτός από τα προαναφερθέντα. Εκείνο που συνεπαίρνει  ακόμη και στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του πλανήτη μας,  είναι  ο αθλητισμός που ήταν  εκτός από  ένας συναγωνισμός μεταξύ των  καλυτέρων  ίσως η μεγαλύτερη έκφραση του πολιτισμού. Σταματούσαν  πόλεμοι και κάθε είδους  αντιδικίες και όλος  ο αρχαίος κόσμος τις ήμερες που  διεξάγονταν  οι ολυμπιακοί αγώνες προσέτρεχε να δει να χειροκροτήσει και να θαυμάσει τους αθλητές  εκείνης  της εποχής.

Ίσως  να είναι και το πιο υψηλό δείγμα  πολιτισμού   και  ευγενής  άμιλλας.

Ανταγωνισμός  και συναγωνισμός με κανόνες και τιμές για τους νικητές  και  σεβασμός για όλους τους  συμμετέχοντες. Τείχη γεμίζονταν για να περάσουν οι νικητές και να αποθεωθούν από τους  συμπολίτες  τους.

Ίσως  σε καμία άλλη κοινωνική  έκφραση δεν βλέπουμε τέτοιου  είδους  εθισμό,  αλλά και σεβασμό.

Με την  εξέλιξη της  ανθρωπότητας ο κλασικός  αθλητισμός  έγινε  πρωταθλητισμός  και παρόλο που αναβίωση  του τον 19^ο αιώνα ξεκίνησε  με  βαθιά πίστη  στα ιδεώδη και στις  αξίες,  εξελίχτηκε σε ένα θέαμα και το θέαμα έγινε προϊόν το όποιο  υπερπροβληθηκε  και έφερε χρήμα. έγινε δηλαδή ένα  εμπορικό προϊόν.

Αυτή ακριβώς η πορεία  έφερε  και τους ιθύνοντες  να  ξεπεράσουν τον  ανθρώπινο  παράγοντα και πάνω στον κλασικό αθλητισμό  αναπτύχτηκε  μια βαριά βιομηχανία  θεάματος  και κέρδους.

Τα χέρια και τα πόδια των αθλητών έγιναν  εργαλεία  για να επινοηθούν  αθλήματα καταρχήν για την νομενκλατούρα και στην συνεχεία δόθηκε και στον λαό όπως γίνεται σε αστικές κοινωνίες.

Ένα  άθλημα όμως  μέσα  σ αυτήν την εξέλιξη  γρήγορα ξεχώρισε, το πλαισίωσαν  και το ανέδειξαν, σύμφωνα με τους  ιθύνοντες  και μη, το καθιέρωσαν σαν βασιλιά των σπορ.

Τι ήταν αυτό που έφερε στο ποδόσφαιρο συναγωνισμό και ανταγωνισμό, σε κοινωνικό και γεωγραφικό επίπεδο  στην αρχή και  στην συνέχεια  επαγγελματισμό και πολλά εκατομμύρια.

Όλοι  όσοι  συμμετείχαν  άμεσα  ή έμμεσα, αθλητές και θεατές,  πάντως  πίστευαν  στην καθαρότητα του αποτελέσματος, την εντιμότητα, αλλά και τη διαφάνεια σε αυτό που γρήγορα αγκάλιασαν και  αποθέωναν.

Δεν  υπήρχε  στημένο αποτέλεσμα, πουλημένος  διαιτητής και παίχτης  που έκανε χρήση αναβολικών .

Αυτά  σε μια άλλη εποχή  ρομαντική  με κοινωνικούς  αγώνες πολύ μεγάλους που το ποδόσφαιρο  παρήγαγε  ινδάλματα  και κοινωνικά πρότυπα.  Στην   εκατοντάχρονη πορεία του ξεκίνησε με τις πιο καλές  προθέσεις και σήμερα εκείνο  που  εισπράττεις  από την πλειονότητα των φιλάθλων  είναι  απαξίωση .

Η λατρεία  προς τους  παίχτες  γίνεται  οργή και θυμός,  αλλά και προς τα  σωματεία  εκφράζεται  μια  ιδιαίτερη δυσαρέσκεια.

Οι  υγιείς  φίλαθλοι,  οι εραστές  του αθλήματος,   δίνουν  την  θέση τους  στους  οπαδούς και ο χουλιγκανισμός πλέον είναι αυτό  που κυριαρχεί  με όλα  τα επακόλουθα.

Τώρα  οι πρόεδροι είναι κατηγορούμενοι  για κατασπατάληση  δημοσίου χρήματος   και πολλοί άλλοι εμπλεκόμενοι για ατασθαλίες  και  στημένους αγώνες και ξέπλυμα χρήματος.

Η πολιτεία  παρακολουθεί κλείνει τα μάτια  και κωφεύει σαν να μην την  αφόρα.

Η  γύμνια του ποδόσφαιρου είναι η ιδία η γύμνια του συστήματος  και το φύλο συκής  οι κυβερνώντες που επιμηκύνουν  την παρακμή.

Επειδή πλέον ο βασιλιάς είναι γυμνός σαν το παραμύθι του Αndersen  ας σταματήσουν να τον  περιφέρουν και να τον επευφημούν.

Εδώ και τώρα  εξυγίανση  και ας  δώσουν τουλάχιστον στην κοινωνία που τόσα δεινά έχει πλέον από τους ιδίους να νοιώσει  ότι δεν θα παραδώσουν σε λίγο καιρό  τα πάντα γυμνά. 

Έτσι  και αλλιώς  η γύμνια του συστήματος έχει αποκαλυφθεί.

Ο  ΓΙΑΝΝΗΣ  ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Π.Γ.  ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ  ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ